Περίπου το 1/3 των περιπτώσεων οφείλεται στη γυναίκα.
Τα πιο συχνά αίτια είναι:
ορμονικές διαταραχές (σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, πρόωρη εμμηνόπαυση, ακατάστατη ωορρηξία) που επηρεάζουν τόσο τη φυσιολογική ωορρηξία όσο και την ποιότητα των παραγόμενων ωαρίων,
η απόφραξη των σαλπίγγων μετά συνήθως από φλεγμονές και λοιμώξεις (υδροσάλπιγγες)
η ενδομητρίωση,
παθήσεις της μήτρας (ινομυώματα, διθάλαμος μήτρα),
το αφιλόξενο περιβάλλον του τραχήλου (μη φιλική/ ανεπαρκής-προς τα σπερματοζωάρια-τραχηλική βλέννη),
αντισπερμικά αντισώματα,
καθυστέρηση απόκτησης παιδιού (αυξημένη ηλικία της γυναίκας),
γενετικές-χρωμοσωμικές ανωμαλίες,
συμφύσεις από προηγούμενες εγχειρήσεις και φλεγμονές των αναπαραγωγικών οργάνων όπως πυελική φλεγμονή (PID), η οποία που μπορεί να προκλήθηκε από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η βλενόρροια,
ανοσολογικά αίτια (παρουσία διαφόρων – «εχθρικών» προς το έμβρυο – αντισωμάτων στον ορό της γυναίκας),
αιτίες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής (άγχος, κάπνισμα, αλκοόλ, εργασιακό περιβάλλον).
